Κι όμως ακόμα και με την εχθρική για την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, αν είχαν στοιχειωδώς μυαλό και καθαρή σκέψη απαλλαγμένη από ιδεοληπτικές εμμονές και λανθάνουσες επιλογές για τη διατήρηση της εξουσίας, θα μπορούσαν να δρομολογήσουν μία εντελώς διαφορετική πορεία για τη χώρα.
Ακόμη και τώρα.
Αρκεί να έκαναν δύο πράγματα.
Το πρώτο να....κλείσουν άμεσα, εντός του Φεβρουαρίου την αξιολόγηση και το δεύτερο να περάσουν επιτέλους το νόμο που θα λύνει τα χέρια των τραπεζών να προχωρήσουν χωρίς το άγχος της νομικής εμπλοκής, στη ρύθμιση των κόκκινων δανείων. Είτε αυτό σημαίνει χρηματοδότηση, είτε "κούρεμα" δανείων, είτε ακόμη και κατασχέσεις (με την τήρηση ωστόσο στοιχειωδών κοινωνικών κριτηρίων). Κανένα τραπεζικό στέλεχος όμως, δεν τολμά να υπογράψει οτιδήποτε αν δεν υπάρξει πρώτα νομική προστασία.
Το κλείσιμο της αξιολόγησης θα έθετε σε κίνηση μηχανισμούς, με κορυφαίο την ένταξη της χώρας στο QE του κ. Ντράγκι, οι οποίοι θα έβαζαν και πάλι την Ελλάδα στην ατζέντα των μεγάλων χρηματοοικονομικών και επενδυτικών κέντρων. Το μήνυμα που θα δινόταν στις αγορές θα επαρκούσε για την εκτόξευση του Χρηματιστηρίου, το ράλι (με την καλή έννοια αυτή τη φορά, όχι την κερδοσκοπική) των ελληνικών ομολόγων και θα διεύρυνε τις χρηματοδοτικές δυνατότητες των ελληνικών επιχειρήσεων.
Ενώ παράλληλα θα έδινε μεγάλες ανάσες στο τραπεζικό σύστημα, που σε συνδυασμό με την ψήφιση του "ακαταδίωκτου" θα απελευθέρωνε κεφάλαια τα οποία θα μπορούσαν να οδηγηθούν άμεσα ή έμμεσα στην αγορά. Από την διαχείριση των δανείων μπορούν να αποδεσμευτούν προβλέψεις και κεφάλαια για τη χρηματοδότηση της υγιούς επιχειρηματικότητας και οικονομίας. Και δεδομένου ότι στην αγορά ο πρώτος κινητήριος μοχλός είναι η ψυχολογία, μπορεί να βρισκόμασταν πολύ γρήγορα σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δεύτερο εξάμηνο. Όχι σε ένα ή δυό χρόνια, αλλά μέσα στο 2017.
Και θυμηθείτε το. Κεφάλαια για επενδύσεις μπορούν να βρεθούν σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και από τον τραπεζικό τομέα αλλά και από ιδιώτες επενδυτές. Έλληνες και ξένους. Όσο περίεργο και αν αυτό ακούγεται. Χρειάζεται όμως να ληφθούν και συγκεκριμένες αποφάσεις. Και μην ξεχνάτε ότι οι ξένοι επενδυτές, αν γίνουν 2-3 πολύ σοβαρές κινήσεις δεν θα έχουν πρόβλημα να διερευνήσουν ευκαιρίες. Άλλωστε θα έχουν μπροστά τους τη σταθερότητα και την ασφάλεια που επιθυμούν, καθώς ακόμα και αν προκύψουν πολιτικές εξελίξεις, η εναλλακτική θα είναι ακόμη καλύτερη και φιλική προς τις επενδύσεις από την τρέχουσα κατάσταση. Δεν θα έχουν μπροστά τους το άγνωστο όπως συνέβαινε στο δεύτερο μισό του 2014...
Και ας υπάρχει αυτό το βάναυσο φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς. Όμως ποιος να τα καταλάβει αυτά... Δεν μπορούν δυστυχώς να καταλάβουν πολλοί στην κυβέρνηση ότι υπάρχει και άλλη οδός για τη διατήρηση της εξουσίας από αυτήν της φτωχοποίησης. Ότι υπάρχει και άλλη συνταγή, αυτή της επιτυχίας, έναντι εκείνης της καταστροφής που ακολουθούν. Αν όμως παραμένουμε στη λογική του... ταξικού πολέμου, δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα. Αν είχαν λίγο μυαλό, όλα θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά. Δεν θα γινόταν η ζωή καλύτερη, θα έπρεπε να αλλάξουν πολλά για να φτάσουμε σε αυτό, αλλά θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί μία ελπίδα, μία προοπτική...
Του κ.Δ.Παπακωσταντίνου
