Η Νότια Αμερική και η υποσαχάρια Αφρική αντιμετωπίζουν την αποψίλωση σε τεράστια κλίμακα αναφέρει ο Economsit.
Kάθε χρόνο χάνονται σχεδόν 12,35 εκατ. στρέμματα.
Ωστόσο τα δάση αλλάζουν και στις πλούσιες δυτικές χώρες.
Αυξάνονται όλο και περισσότερο, με την έννοια ότι καταλαμβάνουν περισσότερη έκταση και τα δέντρα είναι μεγαλύτερα.
Τι συμβαίνει;
Τα δάση εξαπλώνονται σε όλες σχεδόν τις δυτικές χώρες, με την ταχύτερη ανάπτυξη να πραγματοποιείται σε μέρη που ιστορικά είχαν λίγα δέντρα.
Το 1990 το 28% της Ισπανίας ήταν δάσος, τώρα το ποσοστό είναι 37%.
Στην Ελλάδα και την Ιταλία, η αύξηση ήταν από 26% σε 32% κατά την ίδια περίοδο.
Τα δάση καταλαμβάνουν σταδιακά περισσότερη γη στις ΗΠΑ και την Αυστραλία.
Ίσως το πιο εκπληκτικό παράδειγμα είναι η Ιρλανδία.
Περίπου το 1% αυτής της χώρας ήταν δάσος όταν έγινε ανεξάρτητη το 1922.
Τώρα τα δάση καλύπτουν το 11% της γης της και η κυβέρνηση θέλει να ωθήσει το ποσοστό στο 18% μέχρι τη δεκαετία του 2040.
Δύο είναι οι παράγοντες που ωθούν αυτήν την ανάπτυξη.
Η πρώτη είναι η εγκατάλειψη των γεωργικών εκτάσεων, ειδικά σε περιοχές με βραχώδη εδάφη, όπου τίποτα δεν μεγαλώνει.
Όταν οι αγρότες εγκαταλείψουν την προσπάθειά τους να ζήσουν από τις ελιές ή τα πρόβατά τους, τα δέντρα στη συνέχεια καταλαμβάνουν το χώρο.
Η δεύτερη είναι η κυβερνητική πολιτική και οι επιδοτήσεις.
Οι κυβερνήσεις προστατεύουν και προωθούν τα δάση για διάφορους λόγους, από την ανάγκη για ξυλεία μέχρι την επιθυμία προώθησης της προαστιακής οικοδόμησης.
Όλο και περισσότερο, καλωσορίζουν τα δάση επειδή μειώνουν το διοξείδιο του άνθρακα.
Ωστόσο τα δάση στη Δύση δεν ευχαριστούν όλους.
Οι αγρότες παραπονούνται ότι η γη δεν χρησιμοποιείται.
Μέρη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας πλήττονται από τρομερές δασικές πυρκαγιές, ιδιαίτερα σε περιοχές με πολλούς ευκαλύπτους.
Άλλοι απλώς αντιπαθούν την εμφάνιση των κωνοφόρων δένδρων που φυτεύονται σε τακτοποιημένες σειρές.
Ωστόσο, θα πρέπει να συνηθίσουν τα δέντρα.
Η ανάπτυξη των δασών στη Δύση μοιάζει σχεδόν εξίσου αμείλικτη με την αποψίλωση των δασών σε άλλες περιοχές.
