Φτάνει η στιγμή που ακόμη και ο πιο καλόπιστος σύμμαχός μας, μετά από 200 χρόνια, αναρωτιέται ως πότε θα πρέπει να υπεραμύνεται της εδαφικής μας ακεραιότητας, όταν εμείς οι ίδιοι ως κοινωνία επιλέγουμε να κατασπαταλάμε τους περιορισμένους πόρους μας σε αργομισθίες καρανίκηδων και συντάξεις 40άρηδων & 50άρηδων, αντί να δημιουργήσουμε το αμυντικό υπόβαθρο για τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας μας...
Είναι αστείο να νομίζουμε ότι θα έρθουν ξένοι στρατιώτες, αεροπόροι ή ναύτες, για να υπερασπιστούν τα σύνορά μας, όταν στα τελευταία 40 χρόνια εμείς μειώνουμε συνεχώς την αμυντική ισχύ μας ως χώρα, κάνοντας αγορές άχρηστων αλλά ακριβών ξένων οπλικών συστημάτων, ενώ φροντίσαμε να καταστρέψουμε την οποία μικρή αμυντική βιομηχανία είχε ξεκινήσει να δημιουργείται στη χώρα μετά το ‘74, ενώ μειώσαμε τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας, ενώ κατασπαταλούμε τους πόρους για την άμυνα σε μισθούς στις ένοπλες δυνάμεις μας οι οποίες ανταγωνίζονται τις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σε αριθμό υψηλόβαθμων στρατιωτικών, ενώ δεν επενδύσαμε τίποτα στη δημιουργία αμυντικής τεχνολογίας και παραγωγής αλλά μάλιστα προσπαθήσαμε να απορροφήσουμε όσα πιο πολλά μπορούσαμε από τις εξοπλιστικές προμήθειες με μεσάζοντες και "αγορές του αιώνα” κάθε τρεις και λίγο.
Ακολουθήσαμε "Το Δόγμα της Κότας" εδώ και πολλές δεκαετίες:
Από εισβολή στην Κύπρο, το casus-beli της Τουρκίας προς τη χώρα μας, την κρίση των Ιμίων του ‘96, τη διεκδίκηση του ονόματος της Μακεδονίας Μας από Σλάβους στα βόρεια σύνορά μας, και πρόσφατα καλέσαμε έναν τριτοκοσμικό αναθεωρητή δικτατορίσκο που μας έφτυσε κατάμουτρα αμφισβητώντας τη συστατική συνθήκη του μισού κράτους μας, τη συνθήκη της Λωζάνης!
Και εμείς αντί να κάνουμε άμεσα την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία μας τουλάχιστον 12μηνη, όπως οι Ισραηλινοί, και να βάλουμε ειδικό αφορολόγητο καθεστώς στις επιχειρήσεις που ενισχύουν την αμυντική μας ισχύ, κυνηγάμε να κλείσουμε όποια επιχείρηση δεν παραδώσει το σύνολο των κερδών της στο κράτος για να τρώνε κηφήνες αργόμισθοι και θυγατέρες δημοσίων υπαλλήλων που τελούν σε αγαμία!
Αν δεν αλλάξουμε το "Δόγμα της Κότας" που ακολουθούμε ως χώρα τον τελευταίο μισό αιώνα, είναι αμφίβολο ότι θα παραμείνει ακέραια ετούτη εδώ η ιερή χώρα για τον επόμενο μισό αιώνα.
Με φανφάρες και αγορές μεταχειρισμένων παλιοσίδερων από τρίτες χώρες δεν υπερασπίζουμε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Ούτε με δήθεν διακρατικές πωλήσεις παλαιού στρατιωτικού υλικού σε χώρες που υπάρχουν υποψίες ότι στηρίζουν την τρομοκρατία με μεσάζοντες.
Ας πάρουμε παράδειγμα από το Ισραήλ που επέλεξε το Δόγμα του Γερακιού και που αντί να τρέχει φοβισμένο για προστασία στους συμμάχους του έχει αναπτύξει τεχνολογία και οικονομία που να μπορεί να υποστηρίξει την ακεραιότητα του σε βάθος τριών μόλις δεκαετιών, και πλέον μπορεί χωρίς φόβο να αντιμετωπίζει απειλές χωρών όπως το Ιράν, το οποίο έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό από το Ισραήλ, αλλά περίπου ισομεγέθη οικονομία.
Εμείς είχαμε 200 χρόνια και δεν κάναμε εκείνο που το Ισραήλ έκανε σε 30 χρόνια.
Οφείλουμε να διαλέξουμε λοιπόν ως λαός πού ακριβώς θέλουμε να επενδύουμε τους πόρους μας.
Στη δημιουργία μιας αποτρεπτικής αμυντικής τεχνολογίας πραγματικά δικής μας, ενός αξιόμαχου στρατεύματος και μιας οικονομίας που θα μπορεί να υποστηρίξει την εδαφική μας ακεραιότητα;
Ή στη χρηματοδότηση της σύνταξης αγάμων θυγατέρων, μητέρων ανήλικων τέκνων στα 33 τους με 15ετία όπως έβγαιναν παλαιότερα από τον τραπεζικό τομέα, και από τα πενήντα - κάτι αράγματος για μια σειρά από πολυπληθείς συντεχνίες τεμπέληδων και παρασίτων των ΔΕΚΟ και όχι μόνον;
Ως τώρα πάντως δρομολογούμε τον εαυτό μας για να αποτελέσει γεύμα των εχθρικά διακείμενων γειτόνων μας, και βροντοφωνάζουμε ότι τα Ελληνικά ή τα Κυπριακά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, λες και θα έρθει ο Ιρλανδός, ο Ιταλός, ο Φινλανδός ή ο Τσέχος να τα προστατεύσει από τις τουρκικές φρεγάτες που εμποδίζουν το ιταλικό γεωτρύπανο να κάνει έρευνα στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ούτε οι Τούρκοι πιστεύουν αυτές τις μπαρούφες, ούτε καν εμείς οι ίδιοι!
Ως έθνος και ως κράτος ακολουθούμε το "Δόγμα της Κότας". Εκεί που οδηγεί αυτό το δόγμα, στην κατσαρόλα, πιστέψτε με κανείς μας δεν θέλει να το ζήσει.
Αντί αυτού θα έπρεπε:
α) να θεσπίσουμε ειδικό φορολογικό καθεστώς μηδενικής φορολόγησης για εταιρίες αμυντικού εξοπλισμού ελληνικού σχεδιασμού και παραγωγής εντός των συνόρων της χώρας,
β) να δημιουργήσουμε θερμοκοιτίδες τέτοιων εταιριών κοντά στο ΥΠΕΘΑ
γ) με συνεχή και ασταμάτητη αξιολόγηση της χρησιμότητας των προϊόντων τους για να διατηρήσουν την οικονομική στήριξη που τυχόν τους δώσει το Ελληνικό Κράτος από τα ΕΣΠΑ ή αλλού
δ) να στηρίξουμε με ειδικά μαθήματα στο πολυτεχνείο τη δημιουργία μηχανικών που θα μπορούν να δουλέψουν σε αυτές
ε) να δώσουμε ειδική φορολογική ατέλεια για πάντα σε όποιον Έλληνα της Διασποράς επιστρέψει αποδεδειγμένα για να εργαστεί σε αυτές την υπόλοιπη εργασιακή του καριέρα
στ) να καταργήσουμε την επετηρίδα στις ένοπλες δυνάμεις
... και πόσες άλλες δράσεις και εξειδικεύσεις μπορούμε να δημιουργήσουμε για να πάρει μπροστά και να εκτοξευτεί η αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα.
Ούτως ή άλλως, το σκηνικό στην παγκόσμια αμυντική βιομηχανία αλλάζει άρδην με τις νέες τεχνολογίες των drones τα οποία μέσω ελληνικού στρατιωτικού δορυφόρου θα μπορούν να "πιλοτάρονται” σμήνη χιλιάδων από καθέναν εικοσάχρονο πιλότο μπροστά στην οθόνη του σε κάποιο άγνωστο σημείο της πρωτεύουσας ή κάποιας άλλης πόλης.
Δεν είναι ανάγκη να κατασκευάσουμε πολεμικά αεροπλάνα των €100 εκατομμυρίων έκαστο για να προστατέψουμε αξιόπιστα τη χώρα μας.
Μπορούμε να το κάνουμε με σμήνη από δεκάδες χιλιάδες πάμφθηνα και ισχυρά drones των €500 το ένα, που οπλισμένα σε λίγες δεκάδες γραμμάρια ισχυρών εκρηκτικών θα μπορέσουν να αποτελέσουν σε μια μέρα σύντομα μια αδιάτρητη ασπίδα προστασίας των συνόρων μας αποθηκευμένα σε κάποιο υπόστεγο κοντά στα σύνορα ή και σε ένα αμπάρι αλιευτικού μεσοπέλαγα, όταν και όπου μπορεί να χρειάζεται, με πιλότους εκείνα τα 20χρονα από τα δικά μας παιδιά, τα Ελληνόπουλα μας που είναι καλύτερα όλων στα παιχνίδια πολέμου των πλέη-στέισον και των first-person shooter video-παιχνιδιών τύπου call of duty.
Ακόμα και αν μια τέτοια ιδέα ενός μη - ειδικού όπως ο γράφων είναι ανεφάρμοστη (που δεν είναι), είναι βέβαιο ότι οι πραγματικά ειδικοί θα έχουν εκατοντάδες ουσιαστικότερες ιδέες για το πώς να θωρακίσουμε τη χώρα μας από κακόβουλους γείτονες. Μόνοι μας και χωρίς να ζητάμε βοήθεια από τον Ιρλανδικό ή τον Εσθονικό στρατό!
Αλλιώς, όπως τουϊτάρισε και η αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος στην αντιπολίτευση της Τουρκίας: "Ό,τι πρόκειται να γίνει, θα γίνει”.
Για να ξεφύγουμε από το "Δόγμα της Κότας” απλά πρέπει να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, όπως έκαναν οι Ισραηλινοί, και να τοποθετήσουμε τα συλλογικά μας χρήματα εκεί που θα μας θωρακίσουν.
Όχι σε θυγατέρες εν αγαμία ούτε "ανήλικους” συνταξιούχους.
του κ.Άγη Βερούτη
Είναι αστείο να νομίζουμε ότι θα έρθουν ξένοι στρατιώτες, αεροπόροι ή ναύτες, για να υπερασπιστούν τα σύνορά μας, όταν στα τελευταία 40 χρόνια εμείς μειώνουμε συνεχώς την αμυντική ισχύ μας ως χώρα, κάνοντας αγορές άχρηστων αλλά ακριβών ξένων οπλικών συστημάτων, ενώ φροντίσαμε να καταστρέψουμε την οποία μικρή αμυντική βιομηχανία είχε ξεκινήσει να δημιουργείται στη χώρα μετά το ‘74, ενώ μειώσαμε τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας, ενώ κατασπαταλούμε τους πόρους για την άμυνα σε μισθούς στις ένοπλες δυνάμεις μας οι οποίες ανταγωνίζονται τις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις σε αριθμό υψηλόβαθμων στρατιωτικών, ενώ δεν επενδύσαμε τίποτα στη δημιουργία αμυντικής τεχνολογίας και παραγωγής αλλά μάλιστα προσπαθήσαμε να απορροφήσουμε όσα πιο πολλά μπορούσαμε από τις εξοπλιστικές προμήθειες με μεσάζοντες και "αγορές του αιώνα” κάθε τρεις και λίγο.
Ακολουθήσαμε "Το Δόγμα της Κότας" εδώ και πολλές δεκαετίες:
Από εισβολή στην Κύπρο, το casus-beli της Τουρκίας προς τη χώρα μας, την κρίση των Ιμίων του ‘96, τη διεκδίκηση του ονόματος της Μακεδονίας Μας από Σλάβους στα βόρεια σύνορά μας, και πρόσφατα καλέσαμε έναν τριτοκοσμικό αναθεωρητή δικτατορίσκο που μας έφτυσε κατάμουτρα αμφισβητώντας τη συστατική συνθήκη του μισού κράτους μας, τη συνθήκη της Λωζάνης!
Και εμείς αντί να κάνουμε άμεσα την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία μας τουλάχιστον 12μηνη, όπως οι Ισραηλινοί, και να βάλουμε ειδικό αφορολόγητο καθεστώς στις επιχειρήσεις που ενισχύουν την αμυντική μας ισχύ, κυνηγάμε να κλείσουμε όποια επιχείρηση δεν παραδώσει το σύνολο των κερδών της στο κράτος για να τρώνε κηφήνες αργόμισθοι και θυγατέρες δημοσίων υπαλλήλων που τελούν σε αγαμία!
Αν δεν αλλάξουμε το "Δόγμα της Κότας" που ακολουθούμε ως χώρα τον τελευταίο μισό αιώνα, είναι αμφίβολο ότι θα παραμείνει ακέραια ετούτη εδώ η ιερή χώρα για τον επόμενο μισό αιώνα.
Με φανφάρες και αγορές μεταχειρισμένων παλιοσίδερων από τρίτες χώρες δεν υπερασπίζουμε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Ούτε με δήθεν διακρατικές πωλήσεις παλαιού στρατιωτικού υλικού σε χώρες που υπάρχουν υποψίες ότι στηρίζουν την τρομοκρατία με μεσάζοντες.
Ας πάρουμε παράδειγμα από το Ισραήλ που επέλεξε το Δόγμα του Γερακιού και που αντί να τρέχει φοβισμένο για προστασία στους συμμάχους του έχει αναπτύξει τεχνολογία και οικονομία που να μπορεί να υποστηρίξει την ακεραιότητα του σε βάθος τριών μόλις δεκαετιών, και πλέον μπορεί χωρίς φόβο να αντιμετωπίζει απειλές χωρών όπως το Ιράν, το οποίο έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό από το Ισραήλ, αλλά περίπου ισομεγέθη οικονομία.
Εμείς είχαμε 200 χρόνια και δεν κάναμε εκείνο που το Ισραήλ έκανε σε 30 χρόνια.
Οφείλουμε να διαλέξουμε λοιπόν ως λαός πού ακριβώς θέλουμε να επενδύουμε τους πόρους μας.
Στη δημιουργία μιας αποτρεπτικής αμυντικής τεχνολογίας πραγματικά δικής μας, ενός αξιόμαχου στρατεύματος και μιας οικονομίας που θα μπορεί να υποστηρίξει την εδαφική μας ακεραιότητα;
Ή στη χρηματοδότηση της σύνταξης αγάμων θυγατέρων, μητέρων ανήλικων τέκνων στα 33 τους με 15ετία όπως έβγαιναν παλαιότερα από τον τραπεζικό τομέα, και από τα πενήντα - κάτι αράγματος για μια σειρά από πολυπληθείς συντεχνίες τεμπέληδων και παρασίτων των ΔΕΚΟ και όχι μόνον;
Ως τώρα πάντως δρομολογούμε τον εαυτό μας για να αποτελέσει γεύμα των εχθρικά διακείμενων γειτόνων μας, και βροντοφωνάζουμε ότι τα Ελληνικά ή τα Κυπριακά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, λες και θα έρθει ο Ιρλανδός, ο Ιταλός, ο Φινλανδός ή ο Τσέχος να τα προστατεύσει από τις τουρκικές φρεγάτες που εμποδίζουν το ιταλικό γεωτρύπανο να κάνει έρευνα στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ούτε οι Τούρκοι πιστεύουν αυτές τις μπαρούφες, ούτε καν εμείς οι ίδιοι!
Ως έθνος και ως κράτος ακολουθούμε το "Δόγμα της Κότας". Εκεί που οδηγεί αυτό το δόγμα, στην κατσαρόλα, πιστέψτε με κανείς μας δεν θέλει να το ζήσει.
Αντί αυτού θα έπρεπε:
α) να θεσπίσουμε ειδικό φορολογικό καθεστώς μηδενικής φορολόγησης για εταιρίες αμυντικού εξοπλισμού ελληνικού σχεδιασμού και παραγωγής εντός των συνόρων της χώρας,
β) να δημιουργήσουμε θερμοκοιτίδες τέτοιων εταιριών κοντά στο ΥΠΕΘΑ
γ) με συνεχή και ασταμάτητη αξιολόγηση της χρησιμότητας των προϊόντων τους για να διατηρήσουν την οικονομική στήριξη που τυχόν τους δώσει το Ελληνικό Κράτος από τα ΕΣΠΑ ή αλλού
δ) να στηρίξουμε με ειδικά μαθήματα στο πολυτεχνείο τη δημιουργία μηχανικών που θα μπορούν να δουλέψουν σε αυτές
ε) να δώσουμε ειδική φορολογική ατέλεια για πάντα σε όποιον Έλληνα της Διασποράς επιστρέψει αποδεδειγμένα για να εργαστεί σε αυτές την υπόλοιπη εργασιακή του καριέρα
στ) να καταργήσουμε την επετηρίδα στις ένοπλες δυνάμεις
... και πόσες άλλες δράσεις και εξειδικεύσεις μπορούμε να δημιουργήσουμε για να πάρει μπροστά και να εκτοξευτεί η αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα.
Ούτως ή άλλως, το σκηνικό στην παγκόσμια αμυντική βιομηχανία αλλάζει άρδην με τις νέες τεχνολογίες των drones τα οποία μέσω ελληνικού στρατιωτικού δορυφόρου θα μπορούν να "πιλοτάρονται” σμήνη χιλιάδων από καθέναν εικοσάχρονο πιλότο μπροστά στην οθόνη του σε κάποιο άγνωστο σημείο της πρωτεύουσας ή κάποιας άλλης πόλης.
Δεν είναι ανάγκη να κατασκευάσουμε πολεμικά αεροπλάνα των €100 εκατομμυρίων έκαστο για να προστατέψουμε αξιόπιστα τη χώρα μας.
Μπορούμε να το κάνουμε με σμήνη από δεκάδες χιλιάδες πάμφθηνα και ισχυρά drones των €500 το ένα, που οπλισμένα σε λίγες δεκάδες γραμμάρια ισχυρών εκρηκτικών θα μπορέσουν να αποτελέσουν σε μια μέρα σύντομα μια αδιάτρητη ασπίδα προστασίας των συνόρων μας αποθηκευμένα σε κάποιο υπόστεγο κοντά στα σύνορα ή και σε ένα αμπάρι αλιευτικού μεσοπέλαγα, όταν και όπου μπορεί να χρειάζεται, με πιλότους εκείνα τα 20χρονα από τα δικά μας παιδιά, τα Ελληνόπουλα μας που είναι καλύτερα όλων στα παιχνίδια πολέμου των πλέη-στέισον και των first-person shooter video-παιχνιδιών τύπου call of duty.
Ακόμα και αν μια τέτοια ιδέα ενός μη - ειδικού όπως ο γράφων είναι ανεφάρμοστη (που δεν είναι), είναι βέβαιο ότι οι πραγματικά ειδικοί θα έχουν εκατοντάδες ουσιαστικότερες ιδέες για το πώς να θωρακίσουμε τη χώρα μας από κακόβουλους γείτονες. Μόνοι μας και χωρίς να ζητάμε βοήθεια από τον Ιρλανδικό ή τον Εσθονικό στρατό!
Αλλιώς, όπως τουϊτάρισε και η αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος στην αντιπολίτευση της Τουρκίας: "Ό,τι πρόκειται να γίνει, θα γίνει”.
Για να ξεφύγουμε από το "Δόγμα της Κότας” απλά πρέπει να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει, όπως έκαναν οι Ισραηλινοί, και να τοποθετήσουμε τα συλλογικά μας χρήματα εκεί που θα μας θωρακίσουν.
Όχι σε θυγατέρες εν αγαμία ούτε "ανήλικους” συνταξιούχους.
του κ.Άγη Βερούτη
