Στην ανάλυση, που φιλοξενεί αναφέρει:
Η Λιβύη σπαράσσεται από βία και συγκρούσεις για την εξουσία μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, ενώ την ίδια ώρα οι μεγάλες διεθνείς δυνάμεις προσπαθούσαν να παίξουν ηγετικό ρόλο στην περιοχή.
Ρωσία, Τουρκία, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιταλία και Γαλλία έχουν εμπλακεί στη διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης της Τρίπολης με πρωθυπουργό τον Φαγιέζ αλ Σάρατζ και του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ που δρα στα νότια περίχωρα της πρωτεύουσας Τρίπολης από τον περασμένο Απρίλιο.
Ρωσία και Τουρκία προσπάθησαν ανεπιτυχώς την περασμένη Δευτέρα να κλείσουν μια ειρηνευτική συμφωνία στη Μόσχα. Ο Σάρατζ την υπέγραψε, o Χαφτάρ την απέρριψε. Στη συνέχεια ο στρατάρχης έκλεισε τη στρόφιγγα μειώνοντας κατά το ήμισυ την παραγωγή πετρελαίου της Λιβύης με αποκλεισμό λιμένων την παραμονή της διεθνούς διάσκεψης στο Βερολίνο που στοχεύει να τερματίσει εννέα μήνες εχθροπραξιών.
Μια αποτυχία κινδυνεύει να οδηγήσει σε νέα ανάφλεξη τη Λιβύη που έχει τα περισσότερα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική και η τελευταία κίνηση του Χαφτάρ θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τους υπολογισμούς των διαφόρων ξένων παικτών. Ο Σάρατζ δήλωσε σε συνέντευξη του το Σάββατο ότι ο αντίπαλός του δεν φαίνεται να είναι έτοιμος για ειρήνη
Με μια ματιά ποιος παέι στο Βερολίνο και γιατί
Τουρκία
Το ενδιαφέρον της Άγκυρας για τη Λιβύη πηγαίνει πίσω στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τούρκοι αξιωματικοί όπως ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, οργάνωσαν τη Λιβυκή αντίσταση εναντίον εισβολής ιταλικών στρατών πριν από έναν αιώνα.
Σήμερα, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί μια συμφωνία με την κυβέρνηση που υποστηρίχθηκε από την ΟΗΕ στην Τρίπολη ως βασική προϋπόθεση για τις τουρκικές φιλοδοξίες για μεγαλύτερη επιρροή στα πλούσια σε πόρους ύδατα της Μεσογείου, γεγονός που ανησυχεί το έτερο μέλος του ΝΑΤΟ στην περιοχή, την Ελλάδα
Οι Τούρκοι εργολάβοι έχουν επίσης απαιτήσεις ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων από προηγούμενα έργα στη Λιβύη, όπου ήταν μεταξύ των πιο δραστήριων επιχειρηματιών μέχρι την κατάρρευση του Καντάφι
Ρωσία
Μαζί με τον Ερντογάν, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πίεσε τους αντιπάλους της Λιβύης να συμμετάσχουν στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Μόσχας. Η Ρωσία και η Τουρκία αντιτίθενται στις αντίπαλες πλευρές στη Λιβύη -όπως και στη Συρία- και ο Πούτιν μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του για να εξασφαλίσει παραχωρήσεις από τον Ερντογάν και στα δύο θέατρα σύγκρουσης. Η διαμεσολάβηση σε έναν οικισμό θα μπορούσε επίσης να αποκομίσει χρήσιμα πλεονεκτήματα με τη Γερμανία και την ΕΕ. Όμως, ένα μεγαλύτερο βραβείο θα ήταν η Ρωσία να εξασφαλίσει πρόσβαση σε λιβυκές πετρελαϊκές συμφωνίες.
Γερμανία
Η χώρα δεν συμμετείχε ενεργά στην ανατροπή του Καντάφι και τώρα μπορεί να εμφανιστεί ως ο ουδέτερος διαμεσολαβητής στη σύγκρουση. Το βασικό ενδιαφέρον της Μέρκελ είναι να υπάρξει μια σταθερή κυβέρνηση που θα μπορεί να σταματά τις προσφυγικές ροές από την Κεντρική Αφρική, ενώ για τη Γερμανία η Λιβύη αποτελεί κι έναν σημαντικό παράγοντα στην αντιμετώπιση των τζιχαντιστών.
Ιταλία
Η Λιβύη ήταν μια ιταλική αποικία από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τα επακόλουθα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και η κληρονομιά της εποχής αυτής παραμένει. Ο ενεργειακός κολοσσός Eni SpA είναι ο μεγαλύτερος παίκτης της λιβυκής πετρελαϊκής βιομηχανίας, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν σφιχτός με τον Καντάφι και εξαιρετικά σκεπτικός για την απομάκρυνσή του.
Μεταξύ ιταλικών αξιωματούχων υπάρχει μια έντονη αίσθηση "σας το είπαμε έτσι" για το χάος που ακολούθησε την αεροπορική εκστρατεία του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Ιδιαίτερα επικρίνουν την γαλλική παρέμβαση στη χώρα. Η Ιταλία βρίσκεται επίσης στην πρώτη γραμμή της κρίσης των προσφύγων καθώς οι μετανάστες διασχίζουν τη Μεσόγειο.
Γαλλία
Η Γαλλία ήταν η κινητήρια δύναμη της αεροπορικής εκστρατείας υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ, η οποία εξαφάνισε τον Καντάφι και παίζει και τις δύο πλευρές στην τρέχουσα σύγκρουση. Από το 2015, το έτος μετά τη διάσπαση της χώρας μεταξύ των αντίπαλων διοικήσεων, το Παρίσι υποστήριξε την ειρηνευτική διαδικασία με διαμεσολάβηση των Η.Π.Α., αλλά βοήθησε επίσης την Haftar.
Ένας λόγος είναι ότι ο στρατηγός θεωρείται ως κάποιος που μπορεί να σταματήσει την προμήθεια όπλων και χρημάτων σε τζιχάντ ομάδες στο Σαχέλ, όπου τα γαλλικά στρατεύματα κυνηγούν τους ηγέτες τους. Ο Πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν έχει επίσης εκκαθαρίσει την εικόνα του Χάφταρ πολιτικά, προσκαλώντας τον στρατηγό και τον Σαράι στο Παρίσι το 2017 για να προσπαθήσουν και να διεκδικήσουν μια συμφωνία κατανομής ισχύος.
Αίγυπτος
Η κυβέρνηση στο Κάιρο θεωρεί επίσης τον Haftar ως το μόνο πραγματικό προπύργιο κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού. Υπάρχει ανησυχία Τα ανατολικά σύνορα της Λιβύης θα μπορούσαν να γίνουν ένα ασφαλές καταφύγιο για τους μαχητές που θα έστελναν έπειτα μαχητές και όπλα στη χερσόνησο του Σινά. Η απαγωγή και η απομάκρυνση των 21 αιγυπτιακών κοπτών από μια κυψέλη της Λιβύης που συνδέεται με τις ανησυχίες του Ισλαμικού Κράτους. Η Haftar έχει παραδεχθεί τη στενή συνεργασία με το Κάιρο, ιδίως όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών και τη στρατιωτική βοήθεια.
HAE
Όπως και η Αίγυπτος, το U.A.E. βλέπει τον Haftar ως ισχυρό άνθρωπο ικανό να συντρίψει την απειλή που θέτουν οι ισλαμιστές μαχητές. Το κράτος του Κόλπου παρείχε στον στρατό της Λιβύης στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη και διεξάγει απεργίες για λογαριασμό του.
Βρετανία
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από τον ενεργό ρόλο του στη Μέση Ανατολή, ειδικά ό, τι κρύβει την αλλαγή καθεστώτος, από την απόφαση του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ να ενταχθεί στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ.
Σε ένα σημείο, το Ηνωμένο Βασίλειο φάνηκε να αγωνίζεται με τη Γαλλία για το ποιος θα οδηγούσε την παρέμβαση, αλλά ο Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον επικρίθηκε από τους νομοθέτες για τη συμβολή στη δημιουργία ενός αποτυχημένου κράτους. Όταν ήρθε η Συρία δύο χρόνια αργότερα, ο Κάμερον έχασε μια ψήφο στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις απεργιακές απεργίες. Από το 2016, η χώρα έχει καταναλώσει την βασανιστική προσπάθειά της να εγκαταλείψει την ΕΕ.
ΗΠΑ
Από τότε που δολοφονήθηκε ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ, Κρις Στίβενς στη Βεγγάζη το 2012, η Ουάσινγκτον έχει περιορίσει τον ρόλο της σε περιστασιακές αεροπορικές επιθέσεις κατά μελών του Ισλαμικού Κράτους. Επίσης στέλνει αντιφατικά μηνύματα στα αντίπαλα στρατόπεδα της Λιβύης μέχρι να δει τι θα κάνει ο Πούτιν. Αξιωματούχοι είπαν στο Bloomberg ότι η Ρωσία έστειλε εκατοντάδες μισθοφόρους το Σεπτέμβριο για να υποστηρίξει τον Χαφτάρ (ο Πούτιν το αρνείται αυτό). Λίγες εβδομάδες αργότερα, καταρρίφθηκε αμερικανικό drone και οι Αμερικανοί άρχισαν να πιέζουν τον Χαφτάρ για εκεχειρία, ελπίζοντας σε μια ειρηνευτική συμφωνία που θα έβγαζε από το κάδρο τη Ρωσία.
Κίνα
Το Πεκίνο ζήτησε την επιστροφή στις συνομιλίες και τον τερματισμό της βίας στη Λιβύη, εν μέρει για να βοηθήσει τις κρατικές επιχειρήσεις να πραγματοποιήσουν συμφωνίες και να εξασφαλίσουν πόρους. Ενώ η Κίνα έχει χαμηλότερο διακύβευμα από πολιτικής άποψης, θέλει να διασφαλίσει ότι τα συμφέροντά της είναι εξασφαλισμένα και αποστέλλει έναν κορυφαίο διπλωμάτη της στο Βερολίνο.
Τον Μάιο του 2018, για παράδειγμα, η PetroChina συμφώνησε να αγοράσει αργίλιο της Λιβύης. Μπορεί επίσης να υπάρχουν ευκαιρίες που προκύπτουν από την ανασυγκρότηση της χώρας και να συνδεθούν με άλλα κινεζικά έργα στη Μεσόγειο, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Belt and Road Infrastructure.
