ικό για τα κρατικά ομόλογα, καθώς οι αποδόσεις των 10ετών τίτλων υποχώρησαν (δηλαδή οι τιμές ανέβηκαν) σε ΗΠΑ και ευρωζώνη στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 50 ετών. Ετσι οι διαχειριστές θεσμικών χαρτοφυλακίων άρχισαν να θεωρούν πλέον ότι ήρθε το τέλος, κάνοντας λόγο για «φούσκα ομολόγων». Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 πάντως οι επενδυτές είχαν προχωρήσει στην πώληση ιαπωνικών κρατικών ομολόγων στο 3%, καθώς πίστεψαν ότι είχε έρθει το τέλος, αλλά οι αποδόσεις συνέχισαν να μειώνονται, φθάνοντας ως το 0,45%. Στην Ιαπωνία δόθηκαν μάλιστα τότε μαζικά φορολογικά κίνητρα αλλά οι αποδόσεις των ιαπωνικών κρατικών ομολόγων εξακολούθησαν να σημειώνουν πτώση κατά το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου, ενώ κατά ειρωνεία της τύχης ήταν η αρχή της ποσοτικής διευκόλυνσης, όταν οι αποδόσεις σημείωσαν αύξηση προτού αρχίσουν εκ νέου να ακολουθούν πτωτική πορεία, ενάντια στις προσδοκίες των αγορών. Το φόβητρο του αποπληθωρισμού και της εμπειρίας της Ιαπωνίας κατά τη δεκαετία του 1990 καθιστά μάλιστα και το σημερινό επενδυτικό περιβάλλον για τα ομόλογα αρκετά ισορροπημένο.
Οι επενδυτές πάντως το τελευταίο διάστημα θεώρησαν ότι η... πιθανότητα για την παγκόσμια οικονομία να βρεθεί σε στάδιο αποπληθωρισμού μειώνεται και στη συνέχεια ανησύχησαν για την αύξηση της προσφοράς ομολόγων η οποία θα προκύψει από τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της οικονομίας. Συνολικά, οι επενδυτές διατηρούν μειωμένες θέσεις στα κρατικά ομόλογα με έμφαση στις πιο ασφαλείς χώρες, ενώ τα περιθώρια των εταιρικών ομολόγων (η διαφορά των αποδόσεων στη λήξη μεταξύ κρατικών και εταιρικών ομολόγων) παρουσιάζονται ως ελκυστικότερες επενδυτικές λύσεις σε σχέση με τις μετοχές, λαμβάνοντας υπόψη το ρίσκο που ενσωματώνουν.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα μια νέα άποψη αναφορικά με το «αίνιγμα των ομολόγων» αρχίζει να αποκρυσταλλώνεται, η οποία θέλει τα ομόλογα να μην είναι «φούσκα». Αν και η αυξανόμενη εκδοτική δραστηριότητα λοιπόν από πολλές χώρες θα μπορούσε να πιέσει τις τιμές, εντούτοις σημαντικές πωλήσεις ομολόγων δεν θα πρέπει να αναμένονται έως ότου οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό και ανοδικά επιτόκια επανέλθουν δυναμικά στο προσκήνιο.
Τάσος Μαντικίδης.
Οι επενδυτές πάντως το τελευταίο διάστημα θεώρησαν ότι η... πιθανότητα για την παγκόσμια οικονομία να βρεθεί σε στάδιο αποπληθωρισμού μειώνεται και στη συνέχεια ανησύχησαν για την αύξηση της προσφοράς ομολόγων η οποία θα προκύψει από τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της οικονομίας. Συνολικά, οι επενδυτές διατηρούν μειωμένες θέσεις στα κρατικά ομόλογα με έμφαση στις πιο ασφαλείς χώρες, ενώ τα περιθώρια των εταιρικών ομολόγων (η διαφορά των αποδόσεων στη λήξη μεταξύ κρατικών και εταιρικών ομολόγων) παρουσιάζονται ως ελκυστικότερες επενδυτικές λύσεις σε σχέση με τις μετοχές, λαμβάνοντας υπόψη το ρίσκο που ενσωματώνουν.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα μια νέα άποψη αναφορικά με το «αίνιγμα των ομολόγων» αρχίζει να αποκρυσταλλώνεται, η οποία θέλει τα ομόλογα να μην είναι «φούσκα». Αν και η αυξανόμενη εκδοτική δραστηριότητα λοιπόν από πολλές χώρες θα μπορούσε να πιέσει τις τιμές, εντούτοις σημαντικές πωλήσεις ομολόγων δεν θα πρέπει να αναμένονται έως ότου οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό και ανοδικά επιτόκια επανέλθουν δυναμικά στο προσκήνιο.
Τάσος Μαντικίδης.
