Στο δίλημμα αυτό κατέληξαν οι υπουργοί Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης χθες και οι απαντήσεις που δόθηκαν μάλλον διαφέρουν αρκετά. Ο Επίτροπος Χοακίν Αλμούνια τόνισε την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στον περιορισμό των δημοσίων ελλειμμάτων, ενώ ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο και συλλογικά οι υπουργοί Οικονομίας του Ecofin επεσήμαναν τον κίνδυνο για περαιτέρω αύξηση της ανεργίας.
Οπως και έχουν τα πράγματα πρόκειται στην ουσία για αδιέξοδο.
Οπως και έχουν τα πράγματα πρόκειται στην ουσία για αδιέξοδο.
Αφενός μεν τα δημόσια ανοίγματα απειλούν με οικονομική αποσταθεροποίηση τις χώρες-μέλη, αφετέρου δε η ανεργία ίσως να οδηγήσει σε κοινωνικά ακόμα και πολιτικά αδιέξοδα αρκετές χώρες της Ε.Ε.
Ηδη η ύφεση έχει... υπονομεύσει την οικονομική, αλλά και την πολιτική σταθερότητα σε ορισμένες από τις «νέες» χώρες-μέλη. Η Ε.Ε. ωστόσο και το ΔΝΤ έχουν παρέμβει και στηρίζουν τις οικονομίες και τα νομίσματά τους, με μακροπρόθεσμα προγράμματα βοήθειας και επιβολή περιοριστικών πολιτικών.
Το ερώτημα είναι, όμως, ποιες απαντήσεις θα δοθούν αν η κρίση στις «παλιές» και μεγάλες χώρες παραταθεί πέραν του α' εξαμήνου του επομένου έτους; Να σημειωθεί εδώ ότι ο διοικητής της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, σχολίασε πρόσφατα ότι η ανάκαμψη δεν θα έλθει πριν τα μέσα του 2010.
Ακόμα όμως και αν είναι έτσι, στην Ευρωπαϊκή Ενωση που «χάνει» περί τις 400.000 θέσεις απασχόλησης κάθε μήνα, τον επόμενο Ιούνιο μια μεσαίου μεγέθους χώρα της, θα βρεθεί καθ' ολοκληρία άνεργη. Και αυτό δεδομένου ότι σήμερα οι εκτός παραγωγικής απασχόλησης πολίτες της Ε.Ε., άγγιξαν το 8,9% το Μάιο.
Αναμφίβολα, οι κοινωνικές επιπτώσεις της παράτασης της κρίσης θα είναι ανυπολόγιστες. Οσοι πιστεύουν δε ότι οι κυβερνήσεις ή η Κοινότητα θα σπεύσουν να αυξήσουν τις επιδοτήσεις στην απασχόληση, μάλλον δεν γνωρίζουν ότι οι υπερδανεισμένες χώρες, ελάχιστα περιθώρια διαθέτουν στην κατεύθυνση αυτή. Η Ευρώπη δεν είναι ΗΠΑ, που μπορούν να τυπώνουν νομισματικές... αξίες.
Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές χώρες δανείζονται ακριβότερα από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και αν το δημόσιο χρέος τους είναι το μισό από το αμερικανικό.
Ναυτεμπορική
Το ερώτημα είναι, όμως, ποιες απαντήσεις θα δοθούν αν η κρίση στις «παλιές» και μεγάλες χώρες παραταθεί πέραν του α' εξαμήνου του επομένου έτους; Να σημειωθεί εδώ ότι ο διοικητής της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, σχολίασε πρόσφατα ότι η ανάκαμψη δεν θα έλθει πριν τα μέσα του 2010.
Ακόμα όμως και αν είναι έτσι, στην Ευρωπαϊκή Ενωση που «χάνει» περί τις 400.000 θέσεις απασχόλησης κάθε μήνα, τον επόμενο Ιούνιο μια μεσαίου μεγέθους χώρα της, θα βρεθεί καθ' ολοκληρία άνεργη. Και αυτό δεδομένου ότι σήμερα οι εκτός παραγωγικής απασχόλησης πολίτες της Ε.Ε., άγγιξαν το 8,9% το Μάιο.
Αναμφίβολα, οι κοινωνικές επιπτώσεις της παράτασης της κρίσης θα είναι ανυπολόγιστες. Οσοι πιστεύουν δε ότι οι κυβερνήσεις ή η Κοινότητα θα σπεύσουν να αυξήσουν τις επιδοτήσεις στην απασχόληση, μάλλον δεν γνωρίζουν ότι οι υπερδανεισμένες χώρες, ελάχιστα περιθώρια διαθέτουν στην κατεύθυνση αυτή. Η Ευρώπη δεν είναι ΗΠΑ, που μπορούν να τυπώνουν νομισματικές... αξίες.
Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές χώρες δανείζονται ακριβότερα από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και αν το δημόσιο χρέος τους είναι το μισό από το αμερικανικό.
Ναυτεμπορική