Μόνο με άλματα..

Είναι προφανές πλέον ότι στην παλαιότερη κατάσταση των φθηνών δανείων από το εξωτερικό και των επιδοτήσεων δεν θα ξαναγυρίσουμε. Οχι μόνο επειδή κανείς δεν μας εμπιστεύεται πλέον, αλλά και επειδή η Ευρώπη συνολικά δεν έχει χρήμα για να δανείζει ή να επιδοτεί αντιπαραγωγικές διαδικασίες και δραστηριότητες.

Η επάνοδος στη δραχμή την οποία ορισμένοι ευαγγελίζονται ως λύση για το οικονομικό μας πρόβλημα μόνο λύση δεν είναι. Αντίθετα, θα είναι καταστροφική για την οικονομία αλλά και για το βιοτικό μας επίπεδο.
Και αυτό διότι η...ελληνική οικονομία, όπως εξήγησε πολύ σωστά ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής κ. Απ. Ταμβακάκης , δεν είχε αναπτύξει συγκριτικά πλεονεκτήματα όταν είχε τη δραχμή, απλώς την υποτιμούσαμε και έτσι διατηρούσαμε μια στοιχειώδη ανταγωνιστικότητα. Ποτέ όμως δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε πλεόνασμα εξαγωγών και το βιοτικό μας επίπεδο παρέμενε συγκριτικά χαμηλό σε σχέση με την Ευρώπη.

Η επιστροφή στη δραχμή το μόνο που θα κατάφερνε σήμερα θα ήταν να διευκολύνει τους πολιτικούς να δίνουν ονομαστικές αυξήσεις για να ψαρεύουν ψήφους, αλλά τελικά το βιοτικό επίπεδο όλων μας θα βυθιζόταν λόγω των υποτιμήσεων. Για να ανεβάσουμε πραγματικά το βιοτικό μας επίπεδο και να καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε πρέπει να γίνουμε παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί.

Στόχος της σημερινής προσπάθειας πρέπει να είναι η αύξηση των εξαγωγών. Ενας στόχος που δεν έχει διατυπωθεί από την πολιτική ηγεσία, η οποία προσανατολίζεται μόνο στη μείωση του ελλείμματος και την αποπληρωμή του χρέους στους ξένους δανειστές. Μόνο ο διευθύνων σύμβουλος της Εurobank κ. Ν. Νανόπουλος έχει αναφερθεί με έμφαση στην ανάγκη αύξησης των εξαγωγών και μάλιστα έχει κινητοποιήσει τους μηχανισμούς της τράπεζας στην προσπάθεια υποστήριξης των ελληνικών επιχειρήσεων που εξάγουν.

Δεν αρκεί όμως η προσπάθεια μιας τράπεζας για να κινητοποιήσει τις εξαγωγικές μας δυνατότητες. Χρειάζεται σημαντική υποστήριξη και από τον κρατικό μηχανισμό ο οποίος συνεχίζει να λειτουργεί ανασταλτικά σε κάθε επιχειρηματική προσπάθεια και φυσικά και στις εξαγωγές.

Ο ρόλος του υπουργείου Ανάπτυξης σε αυτή τη διαδικασία είναι σημαντικός, αλλά στην πράξη δεν έχει ακόμη σχεδιάσει, ούτε φυσικά ασκήσει καμία πολιτική ενίσχυσης των εξαγωγών. Η κυβέρνηση πρέπει να συντονιστεί σε αυτή την προσπάθεια, αφού απαιτείται ολοκληρωμένη πολιτική από πολλά υπουργεία και σχέδιο για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών στο εξωτερικό.

Παράλληλα λοιπόν με τη δημοσιονομική προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση, πρέπει να σχεδιαστεί μια πολιτική ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα, μείωσης του κόστους παραγωγής, περιορισμού της γραφειοκρατίας που αυξάνει το κόστος και υποστήριξης των εξαγωγών.

Είναι προφανές πλέον ότι στην παλαιότερη κατάσταση των φθηνών δανείων από το εξωτερικό και των επιδοτήσεων δεν θα ξαναγυρίσουμε. Οχι μόνο επειδή κανείς δεν μας εμπιστεύεται πλέον, αλλά και επειδή η Ευρώπη συνολικά δεν έχει χρήμα για να δανείζει ή να επιδοτεί αντιπαραγωγικές διαδικασίες και δραστηριότητες. Και εφόσον αυτό δεν θα συμβεί, η μόνη λύση που προβάλλει ως εφικτή είναι η «φυγή προς τα εμπρός» που έλεγε παλαιότερα και ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού. Ενα άλμα προς την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
Γ.Νικολόπουλος













tovima.gr