που τυλίγει τους ανθρώπους ενόψει του τέταρτου Μνημονίου, της συνόδου κορυφής και των θερμών γεγονότων στη Βόρεια Αφρική.Οι προγνώστες του καιρού δεν δυσκολεύονται ούτε αυτήν την περίοδο να εξηγήσουν πώς οι αντικυκλώνες της κεντρικής Ευρώπης κατευθύνουν τα... χαμηλά από το νότιο δίαυλο προς τα ανατολικά. Οποίος συμβολισμός των μετεωρολογικών φαινομένων. Είμαστε στο μάτι του καιρού και των Κεντροευρωπαίων σαν ανέτοιμοι από καιρό για την ταπείνωση, ικέτες των δανεικών ευρωδεσμίδων, είτε «κουρεμένων» είτε «παστεριωμένων», όπως συμβαίνει με τα γαλακτοκομικά βραδείας λήξεως.
Θα μπορούσε να παρομοιάσει κανείς την οικονομία αυτή την περίοδο με αμαρτωλή Ανατολίτισσα γυναίκα, που οι Ταλιμπάν έχουν καταδικάσει σε απαγχονισμό. Την έχουν ανεβάσει στην εξέδρα, η θηλιά είναι στο λαιμό, τα μάτια δεμένα με πανί και ο δήμιος περιμένει το κέλευσμα για να σύρει το μοχλό της καταπακτής.
Προσμετρούν συνεχώς κέρδη και ζημίες οι δανειστές ώστε αναλόγως να συγκατανεύσουν ή όχι στον απαγχονισμό. Μάλιστα προοδεύουν, καθώς λένε ανοιχτά πως δεν είναι πια ταμπού η έξοδος των Ελλήνων από την ευρωζώνη. Θεμιτή λοιπόν και η κρεμάλα αν οι σφύζουσες από ζωή οικονομίες των κοιλάδων γύρω από τον Ρήνο και τις Αλπεις κριθεί πως δεν θα χάσουν το χρώμα τους.
Παραλλήλως, θα μπορούσε να δει κανείς ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, φοβισμένο από ένστικτο και απελπισμένο από τις οδύνες της πραγματικότητας που βιώνει, να αντιδρά με την κυκλοθυμία των όντων που τη μια θέλουν να πολεμήσουν το κακό και την άλλη ψάχνουν τρόπο να κρυφτούν. Θα μπορούσε ακόμη να αντιληφθεί ένα μικρότερο κοινωνικό μερίδιο να συμπεριφέρεται σαν τα πουλιά που σφυρίζουν αδιάφορα στα κλαριά δίπλα από εστίες ολέθρου.
Φαντάζεται επίσης κάποιος, υπαλλήλους στις εφορίες ή στις τράπεζες να μένουν άναυδοι από το θράσος διαφόρων συγκυριακών διασημοτήτων που παρελαύνουν στα κοσμικά πάρτι, ενώ την προηγουμένη έκαναν ξινά μούτρα επειδή δεν τους φρέναραν για ακόμη μια φορά την απόδοση του κλεμμένου ΦΠΑ. Οφειλόμενα τρελά ποσά, που δείχνουν πόσο εύκολα πλούτισαν ορισμένοι με την άδεια των παρακυβερνητικών μηχανισμών, στέλνοντας μαζί με τις λοιπές αμαρτίες την οικονομία στην κρεμάλα.
Και βεβαίως βλέπει κανείς μια κυβέρνηση, για την ακρίβεια μια ομάδα πέντε-έξι υπουργών ειδικών αποστολών, να νομίζουν ότι κάνουν τα πάντα αλλά για την ακρίβεια δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, ούτε εύκολα όσα τους επιτάσσουν διάφοροι Βαυαροί, Φλαμανδοί ή Κέλτες. Παρατηρεί επίσης, ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα, το κοινωνικό υποσύνολο του μισού πληθυσμού της χώρας να χάνει τη συνοχή του, να αποκτά γκέτο με τις κανονικές προϋποθέσεις του ορισμού τους, να μαστίζεται από μια αύξουσα παραβατικότητα, μια ακμάζουσα μικροεγκληματικότητα και ένα ισχυρά δομούμενο οργανωμένο έγκλημα.
Βλέπει επίσης την πλήρη αδυναμία, που μάλλον είναι αντικειμενική, να ελεγχθούν οι πληθυσμοί που εισρέουν και από άλλες κατευθύνσεις πλέον. Και έτσι να καθιστούν τα σχέδια του θρακικού φράχτη ανέκδοτα, αν συνυπολογιστεί και η γενικότερη τουρκική πολιτική άρνηση να ρυθμίσει την κυκλοφορία.
Το ίδιο αντικειμενική μπορεί να είναι υπό τις παρούσες συνθήκες η πλήρης αδυναμία κοινωνικών ενσωματώσεων. Οπως και διαχείρισης του συστήματος εγκληματικότητα - παραβατικότητα, αφού αυτή ανακυκλώνεται πολλαπλασιαστικά και πολλοί βρίσκονται σε δουλειά χωρίς νόημα. Αστυνομία, δικηγόροι, δικαστές, υπουργεία, φυλακές σέρνουν το γαϊτανάκι της ανακύκλωσης, με τις απώλειες να απλώνονται παντού και στην κοινωνία.
Οι παραστάσεις προσεχώς διαφαίνονται ασυνήθιστες, για να το πούμε όσο ήπια γίνεται, και εν πάση περιπτώσει οι συνθήκες μπορεί να μη γίνουν χειρότερες απ' ό,τι ας πούμε είναι ήδη στη Μόσχα και τη Νάπολη ή την Κωνσταντινούπολη, για να μην πάμε και μακριά. Οσο κι αν ορισμένοι πολιτικοκοινωνικοί χώροι επενδύουν στο χάος μιας χρεοκοπίας σ' όλα τα επίπεδα.
Γ.Μαρνέλλος
