«Έχουμε 141 αντιδραστήρες στην Ευρώπη και θα έλεγα ότι οι 141 είναι οι πιο επικίνδυνοι», λέει ειδικός της Greenpeace, Jan Haverkamp. Ποιοι τύποι είναι οι πιο επικίνδυνοι και σε ποιες χώρες βρίσκονται.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να αποκλείει ένα...πυρηνικό ατύχημα όπως αυτό που συνέβη στην Ιαπωνία στο έδαφός της, προειδοποιεί ο Jan Haverkamp, ειδικός της Greenpeace για την πυρηνική ενέργεια.
Οι αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην ιαπωνική καταστροφή ήταν διαφορετικές, με τη Γερμανία να δηλώνει ότι κλείνει έως τον Ιούνιο όλα τα πυρηνικά εργοστάσια που κατασκευάστηκαν πριν από το 1980 την ώρα που η Γαλλία επιμένει ότι όλοι οι δικοί της σταθμοί είναι ασφαλείς, την ώρα που η χώρα καλύπτει το 80% των ενεργειακών της αναγκών με την πυρηνική ενέργεια.
«Έχουμε 141 αντιδραστήρες στην Ευρώπη και θα έλεγα ότι οι 141 είναι οι πιο επικίνδυνοι», είπε χαρακτηριστικά στο CNBC ο Haverkamp. Ξεκαθάρισε όμως ότι πράγματι κάποιοι είναι πιο επικίνδυνοι από άλλους, κάτι που εξαρτάται από τις τεχνικές προδιαγραφές ή την παλαιότητά τους.
Στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τσεχία, για παράδειγμα, υπάρχουν αντιδραστήρες όπως εκείνοι στον τόπο της καταστροφής, το εργοστάσιο Fukushima Daiichi, που δεν έχουν δευτερεύον σύστημα περιορισμού.
Στη δεύτερη κατηγορία των πιο επικίνδυνων αντιδραστήρων κατέταξε εκείνους της καναδικής εταιρείας Candu, εκ των οποίων δύο βρίσκονται στη Ρουμανία. Εάν αυτοί οι αντιδραστήρες κλείσουν πολύ γρήγορα, υπάρχει κίνδυνος προσωρινής αύξησης της θερμοκρασίας, για αυτό και είναι απαγορευμένοι στη Γερμανία και τη Γαλλία.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τους αντιδραστήρες που ψύχονται με αέριο, αντί για νερό. Υπάρχουν 18 τέτοιοι στη Βρετανία. «Πρόκειται για πολύ παλιό τύπο, η Γαλλία τους έχει κλείσει όλους», εξηγεί ο Haverkamp.
Επικίνδυνοι θεωρούνται επίσης οι αντιδραστήρες που είναι παλαιότεροι των 30 ετών, για αυτό και ο ειδικός της Greenpeace χαρακτηρίζει πολύ σοφή την απόφαση της Γερμανίας να τους κλείνει.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να αποκλείει ένα...πυρηνικό ατύχημα όπως αυτό που συνέβη στην Ιαπωνία στο έδαφός της, προειδοποιεί ο Jan Haverkamp, ειδικός της Greenpeace για την πυρηνική ενέργεια.
Οι αντιδράσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην ιαπωνική καταστροφή ήταν διαφορετικές, με τη Γερμανία να δηλώνει ότι κλείνει έως τον Ιούνιο όλα τα πυρηνικά εργοστάσια που κατασκευάστηκαν πριν από το 1980 την ώρα που η Γαλλία επιμένει ότι όλοι οι δικοί της σταθμοί είναι ασφαλείς, την ώρα που η χώρα καλύπτει το 80% των ενεργειακών της αναγκών με την πυρηνική ενέργεια.
«Έχουμε 141 αντιδραστήρες στην Ευρώπη και θα έλεγα ότι οι 141 είναι οι πιο επικίνδυνοι», είπε χαρακτηριστικά στο CNBC ο Haverkamp. Ξεκαθάρισε όμως ότι πράγματι κάποιοι είναι πιο επικίνδυνοι από άλλους, κάτι που εξαρτάται από τις τεχνικές προδιαγραφές ή την παλαιότητά τους.
Στην Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τσεχία, για παράδειγμα, υπάρχουν αντιδραστήρες όπως εκείνοι στον τόπο της καταστροφής, το εργοστάσιο Fukushima Daiichi, που δεν έχουν δευτερεύον σύστημα περιορισμού.
Στη δεύτερη κατηγορία των πιο επικίνδυνων αντιδραστήρων κατέταξε εκείνους της καναδικής εταιρείας Candu, εκ των οποίων δύο βρίσκονται στη Ρουμανία. Εάν αυτοί οι αντιδραστήρες κλείσουν πολύ γρήγορα, υπάρχει κίνδυνος προσωρινής αύξησης της θερμοκρασίας, για αυτό και είναι απαγορευμένοι στη Γερμανία και τη Γαλλία.
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τους αντιδραστήρες που ψύχονται με αέριο, αντί για νερό. Υπάρχουν 18 τέτοιοι στη Βρετανία. «Πρόκειται για πολύ παλιό τύπο, η Γαλλία τους έχει κλείσει όλους», εξηγεί ο Haverkamp.
Επικίνδυνοι θεωρούνται επίσης οι αντιδραστήρες που είναι παλαιότεροι των 30 ετών, για αυτό και ο ειδικός της Greenpeace χαρακτηρίζει πολύ σοφή την απόφαση της Γερμανίας να τους κλείνει.
