Τον οικονομικό Αρμαγεδώνα στην Ελλάδα, σχολιάζει η Telegraph. Αναφερόμενη στον έκρυθμο κλίμα το Νοέμβριο του 1973, αναρωτιέται τι κατάληξη θα μπορούσε να έχει η σημερινή πολιτική κατάσταση που εντείνεται με τους χιλιάδες διαδηλωτές, αγανακτισμένοι και οργισμένοι, να πολιιορκούν την πλατεία Συντάγματος, αντιδρώντας στα δρακόντεια μέτρα λιτότητας.
Ο... Christopher Humphrys, ο οποίος έχει ζήσει στην Ελλάδα για 20 χρόνια, εξηγεί πώς ο διεφθαρμένος δημόσιος τομέας, ευθύνεται για την σημερινή εικόνα της ελληνικής οικονομίας.
Θυμάται τους διαδηλωτές το Νοέμβριο του 73, τα αιματηρά γεγονότα που σηματοδότησαν την αρχή του τέλους για τη στρατιωτική δικτατορία που είχε ξεκινήσει το 1967.
"Τι θα συμβεί στη συνέχεια εξαρτάται από το πολιτικό κλίμα της εποχής, αλλά τα περισσότερα χρόνια είναι ομαλά και ειρηνικά. Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι απεργίες και οι διαμαρτυρίες έχουν γίνει πολύ περισσότερες από ένα απλώς ετήσιο γεγονός. Είναι ένας τρόπος ζωής. Και δεν είναι περίεργο, θεωρώντας πως η επικίνδυνη κατάσταση των οικονομικών στην Ελλάδα είναι που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή".
Στο άρθρο επισημαίνεται το χάσμα στην ελληνική κοινωνία που δεν ακολουθεί την παλιά πολιτική λογική.
"Βρισκόμαστε με ένα σοσιαλιστή πρωθυπουργό που προσπαθεί να περάσει τα μέτρα λιτότητας με στόχο το δημόσιο τομέα, και τους συντηρητικούς να δηλώνουν αντίθετοι με τις περικοπές. Η κρίση πηγαίνει πέρα από τις πολιτικές πεποιθήσεις.
Υπάρχει ο φόβος και ο θυμός σε όλες τις πλευρές, από τον εργαζόμενο που δεν έχει πληρωθεί εδώ και δύο μήνες και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις, στον καταστηματάρχη που φοβάται ότι θα χάσει την επιχείρησή του, καθώς οι φόροι θα αυξηθούν σταθερά.
Κάποιοι μιλούν για επανάσταση, άλλοι για μια ριζική αλλαγή στην πολιτική ιεραρχία. Αλλά πολλές πιο ήσυχες φωνές αποδέχονται ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές και ότι θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές ".
Αν.Καζαντζάκη
