Οι Ιρλανδοί έχουν κατώτατο μισθό περί τα 1.460 ευρώ το μήνα και οι Έλληνες μετά την δανειακή σύμβαση λίγο κάτω από τα 500 ευρώ.
Την ίδια ώρα ο κατώτερος μισθός στο Τ..ουρκμενιστάν είναι περί τα 150 ευρώ, στην Νιγηρία και την Κούβα περί τα 15 ευρώ και στη Βενεζουέλα περί τα 400 ευρώ.
Γιατί κάποιοι λαοί πληρώνονται καλύτερα και κάποιοι χειρότερα λοιπόν;
Κάποιοι υποστηρίζουν πως είναι οι...πλουτοπαραγωγικές πηγές που κάνουν ένα λαό πλούσιο και η έλλειψή τους κάποιον άλλο λαό φτωχό.
Από τις παραπάνω χώρες που παρέθεσα δειγματοληπτικά, η Ιρλανδία δεν έχει φυσικό πλούτο όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο κλπ. Το Τουρκμενιστάν είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος κάτοχος αποθεμάτων φυσικού αερίου στον κόσμο. Ο κατώτερος μισθός στο Τουρκμενιστάν όμως μόλις ξεπερνά τα 203 δολάρια, ενώ στην Ιρλανδία με βάση τα στοιχεία του 2008 τα 1.580 δολάρια.
Η Ρωσία που είναι γίγαντας πλουτοπαραγωγικών πηγών διαθέτει κατώτερο μισθό 234 δολάρια το μήνα. Είναι απορίας άξιο πως κάποιοι πίστευαν και πιστεύουν στην Ελλάδα πως η Ρωσία μπορεί να μας δανείσει με καλύτερους όρους για να συντηρήσουμε αργομισθίες και συντάξεις 50άρηδων στην Ελλάδα πενταπλάσιας αξίας από το βασικό μισθό των δικών της πολιτών.
Η Νιγηρία είναι παγκόσμια δύναμη στην αγορά του πετρελαίου. Ο κατώτερος μισθός είναι στα 122 δολάρια το μήνα. Αν κοιτάξει κάποιος την παραγωγικότητα των χωρών αυτών θα διαπιστώσει πως η παραγωγικότητα παίζει σημαντικότερο ρόλο στο ύψος των μισθών παρά ο φυσικός πλούτος που κατέχει μια χώρα.
Η Βενεζουέλα του Τσάβες μια χώρα που κολυμπάει στο πετρέλαιο το οποίο αντιπροσωπεύει το 80% των εξαγωγών καταφέρνει να έχει βασικό μισθό κοντά στα επίπεδα της Ελλάδας πριν το μνημόνιο...Αν αναρωτιέστε ακόμη γιατί αυτή η πίεση στους μισθούς του ιδιωτικού -κυρίως- τομέα στη χώρα μας η απάντηση είναι εδώ: http://greece-salonika.blogspot.com/2010/12/blog-post_8984.html 14/12/'10 .