Δύο σενάρια για την Ελλάδα.

Για πρώτη φορά δεν είμαστε η... τιμώμενη χώρα στη Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που ολοκληρώνεται σήμερα στην Ουάσιγκτον.

 

 Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου.

 Η Σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που ολοκληρώνεται σήμερα στην Ουάσιγκτον -τουλάχιστον έως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές- είχε ένα «θετικό» στοιχείο για την Ελλάδα.
Η χώρα μας...   δεν ήταν το πιο σημαντικό, όπως άλλες χρονιές, θέμα συζήτησης, ούτε καν ένα από τα βασικά, και αυτό έχει τη σημασία του.

Παρακολουθώντας το σεμινάριο της ευρωπαϊκής ομάδας του Ταμείου, ομιλίες και συνεντεύ­ξεις Τύπου, εύκολα θα μπορούσε κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μεν μια «ησυχία» λόγω του νέου προγράμματος και του νέου πακέτου χρηματοδότησης, αλλά την ίδια στιγμή νιώσαμε να θεωρούν πως η Ελλάδα δεν επηρεάζει πια, όσο επηρέαζε πριν από μερικούς μήνες, την ευρωπαϊκή οικονομία και τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη. Εάν η διαπίστωση αυτή είναι πραγματική, δύο πράγματα συμβαίνουν:

- Είτε το πρόγραμμα υλοποιείται πια χωρίς προβλήματα και όπως τόνισε η κ. Λαγκάρντ «γίνονται πράγματα» και μέχρι τον Σεπτέμβριο θα γίνουν πολύ περισσότερα.

-Είτε οι Ευρωπαίοι και ειδικά οι Γερμανοί διευθέτησαν τα του οίκου τους και δεν ανησυχούν από την πιθανότητα «πτώσης» της Ελλάδας.

Οι γνωρίζοντες τα παρασκήνια επιλέγουν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα λόγια της γενικής διευθύντριας του Ταμείου, η οποία αναγνώρισε πως το διάστημα από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν δημιουργήθηκε η πρώτη μεγάλη κρίση, η ελληνική κυβέρνηση ιδιαίτερα αυτή του κ. Λουκά Παπαδήμου έφερε εις πέρας αρκε­ούς από τους στόχους που ετέθησαν.

Προκαλεί επίσης εντύπωση ότι από την έγκριση του νέου προγράμματος μέχρι σήμερα, το Ταμείο δεν «γκρ­νιάζει» για την εφαρμογή και την υλοποίηση και είναι επιβεβαιωμένο πως αυτή η αλλαγή δεν έχει σχέση με τις εκλογές, για να μην επηρεαστούν οι ψηφοφόροι και να στραφούν προς τα αντιμνημονιακά κόμματα. Φαίνεται πως κάτι αλλάζει και ας ελπίσουμε ότι ο ελληνικός λαός θα δει σύντομα αποτελέσματα για να τερματιστεί η εξαθλίωση που προκάλεσαν οι περικοπές μισθών και οι μαζικές απολύσεις.