Από τον Ιανουάριο του 2012 και μετά, συσσωρεύτηκαν νέα χρέη ιδιωτών προς το Δημόσιο ύψους 10,2 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το σύνολο των χρεών προς το Δημόσιο να έχει υπερβεί το ποσό των 53 δισ. ευρώ, ή το 27% του ΑΕΠ.Προφανώς, εάν το υπουργείο Οικονομικών είχε τη μαγική συνταγή να εισπράξει τα συγκεκριμένα ποσά, η Ελλάδα θα περνούσε στην εποχή των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και το μνημόνιο θα ήταν μια κακή ανάμνηση..
Αυτό όμως είναι απλώς ..αδύνατον.
Η πρώτη και σημαντικότερη αβεβαιότητα του προϋπολογισμού του 2013, αλλά και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2013-2016, σε ό,τι αφορά την επίτευξη των.. στόχων του ελλείμματος, είναι τα μικροελλείμματα των οικογενειακών προϋπολογισμών.
Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών είναι αποκαλυπτικά για την κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια έσοδα, τα οποία αποκλίνουν από τους στόχους και κάθε φορά το ΥΠΟΙΚ αναγκάζεται να τους αναθεωρεί ή, το χειρότερο, να επιβάλλει και νέα μέτρα.
Από τον Ιανουάριο του 2012 και μετά, συσσωρεύτηκαν νέα χρέη προς το Δημόσιο ύψους 10,2 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το σύνολο των χρεών προς το Δημόσιο να έχει υπερβεί το ποσό των 53 δισ. ευρώ, ή το 27% του ΑΕΠ.
Προφανώς, εάν το υπουργείο Οικονομικών είχε τη μαγική συνταγή να εισπράξει τα συγκεκριμένα ποσά, η Ελλάδα θα περνούσε στην εποχή των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και το μνημόνιο θα ήταν μια κακή ανάμνηση. Ομως, όχι μόνο δεν έχει τη δυνατότητα να εισπράξει τα συγκεκριμένα χρέη, αλλά φροντίζει με την πολιτική του να δημιουργεί και νέα χρέη.
Ενα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο είναι η αύξηση των χρεών προς το Δημόσιο με ρυθμό πάνω από 3 δισ. ευρώ το μήνα, από τον περασμένο Αύγουστο. Οταν δηλαδή έφτασε ο κύριος όγκος των εκκαθαριστικών σημειωμάτων, που ήταν ιδιαίτερα φουσκωμένα, με φόρο εισοδήματος, έκτακτη εισφορά και τέλος επιτηδεύματος.
Το Σεπτέμβριο, επίσης, προστέθηκαν επιπλέον 3 δισ. ευρώ, για τον ίδιο λόγο. Το μήνυμα που στέλνουν τα νοικοκυριά είναι πως δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους που έχουν ήδη επιβληθεί, εξέλιξη που αποτελεί σοβαρότατο κίνδυνο για τον προϋπολογισμό.
Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αντί να προβληματιστεί από την εξέλιξη αυτή, την αγνοεί παντελώς, πράττει ακριβώς το αντίθετο και επιδεινώνει την οικονομική θέση των πολιτών - φορολογουμένων.
Μειώνει και πάλι τα εισοδήματα (από συντάξεις και μισθούς) και αυξάνει περαιτέρω τη φορολογία, αναζητώντας περισσότερα έσοδα από λιγότερα εισοδήματα, μέθοδος που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε δημοσιονομικό αδιέξοδο, που θα γίνει ορατό το αργότερο σε ένα εξάμηνο. Οταν δηλαδή οι ροές των εσόδων στα κρατικά ταμεία δεν θα είναι εκείνες που σχεδιάστηκαν μέσα στα γραφεία, μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα και θα προκύψει η ανάγκη είτε αναθεώρησης στόχων είτε νέων μέτρων, με πιο πιθανή τη δεύτερη εναλλακτική.
Ο όγκος των ανείσπρακτων χρεών προς το Δημόσιο θα αυξηθεί εντός του 2013 και μάλιστα θεαματικά, όταν θα έρθουν και οι νέες επιβαρύνσεις από τη φορολογία στο εισόδημα και στα ακίνητα, μέσω του νέου φόρου κατοχής κ.λπ. Με την οικονομική αδυναμία των νοικοκυριών, είναι ορατός ο κίνδυνος πολλά από τα φορολογικά μέτρα του μεσοπρόθεσμου να μείνουν στα χαρτιά και όταν θα επανέλθει η τρόικα για αξιολόγηση, θα αναρωτιούνται με τους συναρμόδιους υπουργούς, γιατί απέτυχαν ξανά.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ
