Προσπάθεια κατάργησης 13ου & 14ου μισθού

Ένα άρθρο που αναλύει πλήρως το θέμα:

"Την ίδια ώρα που άπαντες έχουν εστιάσει στις επιχειρησιακές συμβάσεις και στο αν θα καταργηθούν οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ετοιμάζονται για την κατάργηση των δώρων στον ιδιωτικό τομέα…Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου αναμένει στις αυριανές συζητήσεις, να υπάρξει μεγάλη πίεση από την Τρόικα των δανειστών μας ώστε στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα να καταβάλλονται 12 μισθοί και όχι 14 όπως συμβαίνει σήμερα.
Ουσιαστικά επανέρχεται η συζήτηση για την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα όπως και η κατάργηση του επιδόματος αδείας. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η Τρόικα δεν θα αρκεστεί στην καθιέρωση του συστήματος που επικρατεί στο δημόσιο τομέα, αλλά θα ζητήσει την πλήρη κατάργηση των δύο επιπρόσθετων μισθών που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.

Βάλλονται τα ασφαλιστικά ταμεία

Βέβαια μία τέτοια προοπτική βρίσκει κάθετα αντίθετη την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αφού εκτιμάται ότι κάτι τέτοιο θα αποτελέσει τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι των αντιδράσεων.
Βέβαια και δεδομένης της «προστασίας» από τις επικοινωνιακές πρακτικές που μέχρι τώρα έχουν αποδώσει καρπούς τόσο η υπουργός Λ. Κατσέλη όσο και ο αν. υπουργός Γ. Κουτρουμάνης θεωρούν ότι η πιθανότητα πυροδότησης κοινωνικών εντάσεων είναι εξαιρετικά αμβλυμμένη.
Ωστόσο οι μεγάλες αντιρρήσεις των επιτελών του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης εδράζονται στο πρόβλημα που αναμένεται να δημιουργηθεί στη ροή εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων αφού τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων από την καταβολή των δώρων και του επιδόματος αδείας ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ ετησίως. Δεδομένης λοιπόν της τραγικής οικονομικής κατάστασης που εμφανίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, η θεσμοθέτηση μίας τέτοιας κατάργησης αποτελεί και την τελευταία ίσως βόμβα στα θεμέλια τους αφού η μαύρη τρύπα των οικονομικών τους θα μεγαλώσει επικίνδυνα και πλέον υπάρχει ορατός ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών…
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΙΚΑ μόνο στους υπόλοιπους φορείς που υπάγονται στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΑΕΔ, Εργατική Εστία, ΟΕΚ) οφείλει 8 δισ. ευρώ και άλλα 5 δισ. είναι τα χρέη του προς τον επικουρικό ταμείο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ, όταν τα έσοδα του ετησίως ανέρχονται στα περίπου 18 δισ ευρώ και μάλιστα βαίνουν (τουλάχιστον προς το παρόν) μειούμενα δεδομένου ότι κλείνουν επιχειρήσεις και αυξάνεται δραματικά το ποσοστό ανεργίας, ενώ μέχρι στιγμής τουλάχιστον κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί προς την κατεύθυνση της πάταξης της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας (υπάρχουν μόνο οι αισιόδοξες ή και υπερφίαλες εκτιμήσεις ότι μετά το καλοκαίρι θα μειωθεί η μαύρη ανασφάλιστη εργασία κατά 25% περίπου που αντιστοιχεί σε απόλυτους αριθμούς με βάση τις εκτιμήσεις σε 2,5 δισ. ευρώ περίπου).

Ο θάνατος του εμποράκου
Βέβαια η προοπτική της κατάργησης των δώρων και του επιδόματος εργασίας από τους εργαζόμενους θα φέρουν απέναντι από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης όχι μόνο τη ΓΣΕΕ αλλά και τις ΕΣΕΕ (Έμποροι) και ΓΣΕΒΕΕ (Ελεύθεροι Επαγγελματίες και βιοτέχνες) αφού μία τέτοια θεσμοθέτηση θα ισοδυναμούσε με το σφίξιμο της θηλιάς στο λαιμό του λιανέμπορου. Οι δύο αυτοί μισθοί είναι οι κατεξοχήν καταναλωτικοί μισθοί των εργαζομένων αλλά και αυτοί που συντηρούν ουσιαστικά τα κέρδη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δεν έχουν εξωστρεφή κατεύθυνση αλλά στοχεύουν στο εσωτερικό εμπόριο.

Η άμυνα της ελληνικής πλευράς

Δεδομένων των αντιδράσεων (κυρίως από τις εργοδοτικές οργανώσεις αφού η ΓΣΕΕ εμφανίζεται παντελώς αποδυναμωμένη) η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας αναμένεται να …στυλώσει τα πόδια σε μία τέτοια προοπτική. Ωστόσο αν τελικά περάσει η κατάργηση, δεδομένης της άκριτης και χωρίς διαπραγμάτευση αποδοχής όλων των προτάσεων της τρόικας των δανειστών μας από την πλευρά του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, η υπουργός Λ. Κατσέλη προτίθεται να ενσωματώσει τους δύο μισθούς στους 12 μισθούς που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Σ’ αυτήν την προσπάθεια να βρει «συνοδοιπόρους» της την ΕΣΕΕ αλλά και τη ΓΣΕΒΕΕ, οι οποίες προτίθενται να υπογράψουν κλαδικές συμβάσεις που θα ενσωματώνουν τους μισθούς, το δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα αλλά και το επίδομα αδείας στους 12 μισθούς. Εκτίμηση πάντως των επιτελών του υπουργείου είναι ότι το θέμα θα ανοίξει τώρα κατά τις επικείμενες συζητήσεις για την καταβολή της 4ης δόσης αλλά ωστόσο θα ενταχθεί (αν βέβαια περάσει) στο Μνημόνιο 4 που αναμένεται να ψηφιστεί περίπου το Μάιο με προοπτική να ισχύσει από το Σεπτέμβριο του 2011.

Η ΝΕΟΓΑΛ δείχνει το δρόμο της κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων

Με διευρυμένη ατζέντα αναμένεται να προσέλθουν οι εμπειρογνώμονες των δανειστών μας αύριο κατά τις συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Μάλιστα οι εκπρόσωποι της Τρόικας εμφανίζονται ιδιαίτερα «εκνευρισμένοι» από την αποτυχία της ισχύς της πρώτης ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης που υπεγράφη στην εταιρεία ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε. και προέβλεπε μειώσεις στους μισθούς των εργαζομένων κατά 9%. Ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδουν στη συγκεκριμένη εξέλιξη είναι το γεγονός ότι κλιμάκιο τους μετέβη στη Δράμα και είχε συνομιλίες με τη διοίκηση της εταιρείας. Έτσι υπό το πρίσμα αυτών των καταστάσεων αναμένεται να ζητηθεί η πλήρης κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων ώστε να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις.

Αγοράζει χρόνο η Λ. Κατσέλη

Η πάγια θέση της υπουργού Λ. Κατσέλη είναι ότι ακόμη είναι νωρίς για να κριθεί ο νόμος αφού λειτουργεί μόλις ένα μήνα. Έτσι αναμένεται να ζητηθεί πίστωση χρόνου με το επιχείρημα ότι υπάρχει οργασμός επαφών για τη σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων ενώ έχουν ξεπεράσει τις 600 οι αιτήσεις για την αναγνώριση συνδικαλιστικών σωματείων. Με αυτά τα δεδομένα η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αναμένεται να ζητήσει υπομονή ώστε να ωριμάσουν οι συνθήκες.
Από την άλλη σύμφωνα πάντα με πληροφορίες προερχόμενες από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης θα τεθούν στο τραπέζι των συζητήσεων μεταξύ άλλων:

- Η κατάργηση του σπουδαίου λόγου για την καταγγελία σύμβασης ορισμένου χρόνου. Ουσιαστικά πρόκειται για… δώρο στον τουριστικό κλάδο αλλά και τον τραπεζικό κλάδο με δεδομένο ότι στους συγκεκριμένους κλάδους υπάρχει μεγάλη διάδοση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Τώρα αν ο εργοδότης επιδιώξει να σπάσει τη σύμβαση πριν τη λήξη της (όπου επέρχεται αυτομάτως η λύση του συμβατικού δεσμού) υποχρεούται να καταβάλει το σύνολο των αμοιβών μέχρι τη λήξη της. Ουσιαστικά θα ζητηθεί να υπάρξει καταγγελία χωρίς την ύπαρξη λόγου με τον εργοδότη να υποχρεούται να καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση λόγω απόλυσης. Ωστόσο στην πράξη δεν θα υφίσταται αποζημίωση αφού με βάση τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις αν κάποιος εργάζεται λιγότερο από 12 μήνες δεν δικαιούται αποζημίωσεως.
- Εισαγωγή ελαστικού ωραρίου. Αναμένεται να ζητηθεί να αρθούν τα εμπόδια που έχουν τεθεί στο ελαστικό 10ωρο που έχει θεσμοθετηθεί από το 2005. Ουσιαστικά η Τρόικα επιδιώκει να περάσει διάταξη με την οποία δεν θα απαιτείται η συναίνεση των εργαζομένων για την εφαρμογή της διευθέτησης του ωραρίου εργασίας. Μία τέτοια προοπτική ουσιαστικά καταργεί και το θεσμό των υπερωριών (ο οποίος αύξανε τις μισθολογικές απολαβές) αφού ο εργοδότης θα μπορεί να απαιτεί περισσότερες ώρες εργασίας με αντάλλαγμα τη χορήγηση ρεπό όταν θα είναι μειωμένη η παραγωγή.

Σπαράσσεται η ΓΣΕΕ

Η κρίση στη ΓΣΕΕ δεν αναμένεται να καταλαγιάσει και τα πράγματα ως φαίνεται οδεύουν σε έκτακτο συνέδριο κάτι που δεν θέλει ο σημερινός πρόεδρος Γ. Παναγόπουλος.
Το δρόμο της πλήρους απαξίωσης των συνδικάτων φαίνεται ότι επιλέγουν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ιδιωτικού τομέα αφού άπαντες να κατηγορούν αλλήλους και η ΓΣΕΕ μοιάζει με καράβι που έχει απολέσει το πηδάλιο εν ώρα θαλασσοταραχής…
Την ίδια ώρα που το ΠΑΜΕ κατηγορεί τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές παρατάξει για «άθλιο και προδοτικό ρόλο», η ΔΑΚΕ σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες νομής της καρέκλας του επικεφαλής και η ΠΑΣΚΕ κατηγορείται απ’ όλους για τις πράξεις αλλά κυρίως τις παραλείψεις της κατά την άσκηση της διοίκησης της εργατικής Συνομοσπονδίας με τις άλλες παρατάξεις να έχουν αποχωρήσει από το προεδρείο.
Ωστόσο αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει την καχυποψία της «αδελφής» ΑΔΕΔΥ αφού για άλλη μία φορά η ΓΣΕΕ «κρέμασε» τη συνδικαλιστική συνομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων που είχε προκηρύξει απεργία για τις 19 Φεβρουάριου προκηρύσσοντας απεργιακή κινητοποίηση για τις 23 Φεβρουάριου και αναγκάζοντας την ΑΔΕΔΥ προκειμένου να συμπλεύσουν να αλλάξει την ημερομηνία της δικής της απεργίας. Έτσι η 23η Φεβρουάριου θα είναι ημέρα Γενικής Απεργίας.
Ωστόσο η κρίση στη ΓΣΕΕ δεν αναμένεται να καταλαγιάσει και τα πράγματα ως φαίνεται οδεύουν σε έκτακτο συνέδριο κάτι που δεν θέλει ο σημερινός πρόεδρος Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος ωστόσο δεν τολμά να εμφανιστεί στις απεργιακές συγκεντρώσεις που ο ίδιος προκηρύσσει υπό τον φόβο του λυντσαρίσματος".
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ